سیستم های فتوولتائیک دارای دو بخش AC و DC هستند که هر بخش نیاز به سیستم های حفاظت الکتریکی دارد. اهمیت این حفاظت بسیار زیاد است چرا که آتش سوزی های متعدد در سیستم های خورشیدی بدون حفاظت و یا با سیستم های حفاظتی اشتباه در سراسر دنیا گزارش شده است. حال این سوال پیش می آید که این حفاظت شامل چه نوع حفاظت هایی بوده و شامل چه ادواتی است ؟ بدیهی است در هر دو بخش نیاز به حفاظت های جریانی و ولتاژی می باشد.
همانطور که می دانیم برای جریان اتصال کوتاه و همچنین اضافه ولتاژ ناشی از صاعقه مستقیم و یا غیر مستقیم باید حفاظت وجود داشته باشد، بنابراین ادوات زیر، از الزامات مهم سیستم های حفاظتی فتوولتائیک می باشند :
- فیوز های فتوولتائیک
- برقگیر یا سرج ارستر های فتوولتائیک
- سیستم زمین یا ارتینگ
تجهیزات حفاظتی سیستم های فتوولتائیک
سیستم های فتوولتائیک متصل به شبکه دارای تابلو برق های DC و AC می باشند. چه تجهیزاتی در درون این تابلو برق ها وجود دارد؟ تجهیزاتی مانند فیوز مخصوص فتوولتائیک، برقگیر های DC فتوولتائیک، فیوز ها و کلیدهای مینیاتوری یا به اختصار MCB و کلید اتوماتیک AC یا به اختصار MCCB و برقگیر های AC از آن جمله اند.
رعد و برق یکی از مهمترین دلایل خرابی در سیستم های فتوولتائیک می باشد، صاعقه می تواند از فواصل دور یا نزدیک بر روی سیستم خورشیدی ما تاثیر مخرب بگذارد. اما نکته خوبی که حائز اهمیت است، این هست که با توجه به تکنیک هایی که توسط مهندسین برق در طی چند دهه اخیر بکار گرفته شده اند، اکثر صدمات ناشی از صاعقه قابل پیشگیری می باشد.
زمین کردن سیستم های فتوولتائیک، یکی از اساسی ترین روش برای محافظت در برابر صاعقه می باشد، ما نمی توانیم جلوی ایجاد شدن رعد و برق را بگیریم، اما می توانیم این اضافه ولتاژ ایجاد در اثر صاعقه را به زمین منتقل کنیم که به تجهیزات سیستم خورشیدی ما آسیب نزند.
سرج ارستر های فتوولتائیک برای محافظت از تجهیزات الکترونیکی سیستم خورشیدی با جذب موج های مخرب صاعقه ساخته شده اند. با این حال، این صاعقه گیر ها به تنهایی نجات دهنده سیستم فتوولتائیک ما در برابر رعد و برق نیستند و آنها فقط در کنار سیستم اتصال به زمین، موثر عمل می کنند.
در مقالات بعدی، به تفصیل در مورد هر یک از تجهیزات حفاظتی سیستم های خورشیدی و همچنین محاسبات سایزینگ آنها بصورت منحصر، بحث خواهیم کرد.
