پنل های خورشیدی از طول عمر های مختلفی برخوردارند. اگرچه محصولات تولیدکنندگان مختلف با یکدیگر متفاوت است ولی مستقل از تولیدکنندگان و به لحاظ فنی و عملیاتی بصورت متوسط طول عمر پنل های خورشیدی مونو کریستال از پلی کریستال بیشتر می باشد و پنل های خورشیدی فیلم نازک نیز طول عمر کمتری از این دو دارند.
بصورت معمول هر ماژول خورشیدی استاندارد، بین 25 تا 30 سال با راندمان قابل قبول کار خواهد کرد که شرکت های تولید کننده معمولا آنها را تا 25 سال به لحاظ راندمان عملکرد، گارانتی می کنند. بسیاری از کارشناسان بر این باوردند که عمر ماژول ها فارق از میزان افت تولید، تا 50 سال نیز خواهد بود.
در پروژه هایی که متصل به شبکه بوده و برق تولیدی بصورت تضمینی به سازمان انرژی های تجدیدپذیر بفروش می رسد، عمدتا از پنل های خورشیدی پلی کریستال استفاده می شود، به این دلیل که از پنل های مونوکریستال ارزان تر هستند،اگرچه نوع اقلیم در انتخاب نوع پنل خورشیدی بسیار مهم است و حتما باید لحاظ شود.
قرارداد های خرید برق تضمینی از نیروگاه های خورشیدی در کشورهای مختلف دنیا معمولا بین 5 تا 25 سال است که در کشور ما در حال حاضر 20 سال می باشد و پنل های خورشیدی مونوکریستال و پلی کریستال، هر دو طی این سالیان عمر خواهند داشت و می توانند کار کنند.
آیا بازیافت پنل های خورشیدی به محیط زیست آسیب می رساند؟
- پنل های خورشیدی مونو کریستال و پلی کریستال به راحتی در کارخانه های مربوطه، بازیافت خواهند شد و شاید تجارت مناسبی در ایران برای سال های آینده که این پنل ها مستعمل می شوند، نیز باشد.
- در پنلهای لایه نازک (Thin film)، فقط پنل های از نوع CdTe دارای کادمیوم است که یک ماده سمی است و سایر پنل های این گروه مواد آلاینده ندارند.
کادمیوم موجود در این پنل نیز مانند کادمیوم موجود در محیط نیست بنابراین این پنل ها طی سالیان عملکرد نیز هیچ مشکلی برای محیط زیست ندارد فقط فرق آن با سایر پنلها برای ۲۵ سال بعد از نصب، یعنی زمان اتمام کار پنل می باشد که فرآیند بازیافت پیچیده تری دارد و در تمامی کشورها کارخانه بازیافت وجود ندارد و رها کردن آن در محیط زیست مشکل زا خواهد بود.
در واقع این مشکل برای کشورهای ضعیفتر (به لحاظ تکنولوژی) است. برای مثال شرکت First solar آمریکا، بعنوان برترین تولیدکننده پنل های کادمیوم تلوراید، بازیافت پنل هایش را بعد از دوران کارکرد پنل، به عهده میگیرد.
